هفتمین برنامه از نشست‌های تخصصی هفته پژوهش و فناوری سال 1401 پژوهشکده مطالعات اسلامی در علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد با عنوان «بررسی اثر متقابل اقتصاد مدیریت شهری و اقتصاد شهر و تاثیر آن بر رویکردهای کلان مدیریت شهری در برنامه میان‌مدت» توسط دکتر وحید ارشدی، معاون و عضو هیات علمی پژوهشکده مطالعات اسلامی در علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، در روز دو‌شنبه 28 آذر 1401 به صورت حضوری و مجازی برگزار شد. دکتر ارشدی در ابتدای نشست با اشاره به رویکرد جدید شهرداری و معاونت طرح و برنامه آن برای تدوین برنامه میان‌مدت شهرداری گفت: برای تدوین این برنامه 11 میز تخصصی تشکیل شد که 3 میز آن به پژوهشکده مطالعات اسلامی در علوم انسانی واگذار شده است. وی افزود: میز اقتصاد شهری یکی از آن‌ها بود و روش کار هم به این نحو پیش رفت که ابتدا نخبگانی از مجموعه شهرداری دور هم می‌نشستند و پاسخ به یک مساله اصلی مورد نظرشان را مطرح می‌کردند. وی اقتصاد شهر و اقتصاد مدیریت شهری یا اقتصاد شهرداری را از مسائل اصلی عنوان کرد و گفت: اقتصاد شهر چیست؟ این اقتصاد که قرار است با اقتصاد شهرداری چرخ دنده‌هایش بچرخد، برگرفته از یک نظام تولید، توزیع و مصرف شهروندان شهر است و تحت تاثیر کمیت و کیفیت زنجیره‌های ارزش و نوعی حکمرانی اقتصادی منطقه‌ای است. وی افزود: این شهری است که باید ظرفیت‌های بالقوه و بالفعلش هم شناخته شود چون ممکن است ظرفیت بالفعل داشته باشید اما خوب به فعلیت نرسیده باشد. یعنی کمیت و کیفیت به فعلیت رسیدن این ظرفیت قابل توجه است. از طرفی ظرفیت‌های بالقوه را در جهت تکمیل زنجیره‌های ارزش و ایجاد تناسب و توازن در طول زنجیره هدایت نکرده‌اید. مهم این است که زنجیره بالقوه شهر چرا احیا نشده است. معاون پژوهشکده مطالعات اسلامی در علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد اقتصاد مدیریت شهری را یک بخش حقوقی برشمرد که باید منافعش تامین شود و گفت: زیرساخت‌هایی ایجاد می‌شود و به واسطه آن منافعی از مردم کسب می‌شود. یا زمینه‌ای فراهم می‌شود که اقتصاد شهر فعال شود و از زنجیره منابع، خودش را تامین کند. وی افزود: در اقتصاد می‌گوییم منابع محدود است، حالا اگر شهرداری، رقیب جامعه و مردم شد، قاعدتاً در این رقابت بخشی از منابع محدود را به سمت خودش هدایت می‌کند، چون می‌خواهد شهر را اداره کند . دکتر ارشدی گفت: در برنامه میان‌مدت شهری، شهرداری تا آن‌جایی که می‌شود باید به سمت مدیریت واحد شهری برود و در این راه باید قدرت چانه‌زنی‌اش را تقویت کند. وی افزود: تا وقتی دولت احساس کند شهرداری‌ها به نوعی اهرم زمین و مسکن را دارند اصلاً به سمت مدیریت واحد شهری نمی‌رود، باید شهرداری‌ها خودشان زمینه را فراهم کنند و هم‌افزایی بین کلان شهرها باید اتفاق بیفتد تا این مسیر اصلاح شود. در ادامه نشست نیز پرسش و پاسخ با حضور شرکت‌کنندگان برگزار شد. وبینار برگزارشده در نشانی الکترونیکی زیر قابل دسترس پژوهش‌گران است: