بر اساس اسناد ملی و راهبردی ایران، تحول در علوم انسانی مورد تاکید کشور در سطوح بالای تصمیم‌گیری است.
البته این تحول ریشه در ضرورت و اهمیت مطالعات اسلامی در علوم انسانی دارد. زیرا انسان به عنوان اشرف مخلوقات و تعدیل‌کننده و تنظیم‌کننده روابط با دیگران محور بحث علوم انسانی است. در این باره به مدیریت به عنوان دستاورد خلاقیت و انضباط فکری بشر به دو شکل می‌توان نگاه کرد.
1- مدیریت به عنوان «عمل مدیریتی» که قدمتی معادل زندگی اجتماعی بشر دارد و ضرورتش انکارناپذیر است.
2- مدیریت به مثابه یک «رشته علمی» که بررسی روندها و مطالعات سازمان و مدیریت را در سده اخیر نشان می‌دهد.
در حالت دوم، علاوه بر تنوع نگرش‌ها و دیدگاه‌ها به دورنمای رو به رشد در جوامع بشری تاکید دارد.
این تعالی و رشد حاصل تلاش صاحب‌نظران و اندیشمندان در پاسخ به الزامات جامعه در ابعاد گوناگون از جمله مدیریت است. بر این اساس امروزه هرگونه غفلت از جنبه‌های مختلف مدیریتی خسران جدی تلقی می‌شود چرا که این چشم‌پوشی موجب محقق نشدن اهداف متعالی جامعه بشری می‌گردد.
همراه با این تحولات در دانش مدیریت، پرسش و دغدغه‌ای که ذهن محققان ژرف‌اندیش را به خود مشغول داشته چرایی این تحول و دگرگونی است. باور ما این است که رویکرد تحول‌آفرین در حوزه‌ی سازمان و دانش مدیریت بدون توجه به ریشه‌ها و دستگاه‌های اندیشه‌ای و بدون پرداختن به لایه‌های عمیق فلسفی نظیر هستی‌شناسی، معرفت‌شناسی، انسان‌شناسی، روش‌شناسی و .... شناختی غیرعمیق و مصرف‌گرایانه است. به بیانی دیگر فلسفه علم مدیریت است که قدرت شناخت، نقد و تولید علم را به اندیشمندان این حوزه می‌دهد.
به این منظور توقع این است که صاحب‌نظران مسلمان با استعانت از فرهنگ و ارزش‌های غنی اسلامی و با اتکا به کتاب خدا و اهل بیت (ع) و با تلاش و کوشش لازم عزم خود را در دستیابی به الگوی جامع نظام مدیریت اسلامی جزم نمایند و حرکت نظام‌مندی را با تکیه بر آراء و نظرات فیلسوفان و متکلمان مسلمان آغاز نمایند.
گروه مدیریت اسلامی پژوهشکده مطالعات اسلامی در علوم انسانی در بدو تأسیس پژوهشکده ایجاد و تاکنون با برگزاری بیش از پنجاه جلسه در قالب میزگرد، هم‌اندیشی و همایش تلاش نموده تا نسبت به سازماندهی و برنامه‌ریزی در این حوزه اقدام نماید.